علوم وحیانی
با دستور وحیانی و ابزار عقل و سمع فعال کرد موارد ذیل می باشند:
یک – نفس ملهمه: این نفس در وجود انسان مانند قوه مقننه عمل می کند، هر انسانی در بدو تولد با فطرتی الهی به دنیا می آید که خوب و بد به او الهام شده است. این نفس قوانین لازم را برای ساخت موضوعات سبک زندگی الهی دارا می باشد که در صورت عمل به آنها مشکلات بشری حل می شود.
دو – نفس لوامه : این نفس در لایه های درونی و معنوی انسان به وظیفه ای مانند قوه قضاییه عمل می کند و رسالت توبیخ انسان در صورت ترک افعال صحیح را به عهده دارد و در صورتی که انسان نفس ملهمه خود را باور کند و آن را انکار نکند، نفس لوامه فعال شده و به وظیفه خود عمل می کند.
سه – نفس مطمئنه : این نفس قوه مجریه انسان می باشد و در صورتی که انسان آن دو نفس قبلی را به رسمیت بشناسد و بر اساس دستور العمل های آنان عمل کند این نفس فعال شده و انسان را به انسانیت الهی و هدف اصلی از خلقت می رساند.
اما به تبع اگر انسان نفس ملهمه را باور نکند و به گونه ای صغری و کبری بچیند که سبب انکار آن شود، ظرفیت های دیگری در انسان فعال می شوند که توانایی تبدیل انسان به بدتر از حیوان را دارند :
چهار- نفس مسوله : این نفس وظیفه زینت دادن گناهان و رفتارهای غیر انسانی را دارد، فعال شدن این نفس زمینه را برای سقوط انسان فعال می کند.
علوم وحیانی
پنج – نفس اماره : بعد از نفس مسوله ، نفس اماره که دعوت کننده به بدی است در نهان انسان فعال می شود که در این صورت هر کاری که باورش برای انسان سخت است از او سر می زند. مانند قتل عام هزاران نفر با یک بمب اتمی و حتی خوردن مدفوع انسانی. اگر روزی انسان این صحنه ها و بدتر از اینها را در عرصه های اجتماعی و بین المللی ببیند، باید به قطع برسد که قبل از این کار نفس مسوله به خوبی توانسته است، این کار زشت را برای مرتکب بسیار زینت دهد. جالب است دانسته شود که امروز نفس مسوله با دلایل شبه علمی انسان را آماده سقوط در منجلاب گناه می کند مانند هم جنس گرایی که امروز برای تایید آن ده ها نظریه روان شناسی تولید شده است.
لذا باید در یک جمع بندی گفت که : گروه سوم گروهی هستند که قبل از درک دستورات دینی با استفاده از تعقل به انسانیت عمل کرده و بعد از شنیدن دستورات رهبران دینی به اسلامیت عمل کرده اند. لذا می توان تمام تحولات خوب در طول تاریخ را از نفس مطمئنه گروه سوم دانست. و تمام تحولات بد در طول تاریخ را از نفس اماره ای دو گروه اول نشائت گرفته دانست.
اما آیاتی که در این جزوه مورد بررسی قرار می گیرد، آیات مربوط به زندگانی حضرت ابراهیم می باشد.
وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِیمَ إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ قَالُواْ نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لهَا عَکِفِینَ
و بر آنان خبر ابراهیم را بخوان، هنگامى که به پدر و قومش گفت: (چه چیز را میپرستید؟!) گفتند: (بتهایى را مىپرستیم، و همه روز ملازم عبادت آنهاییم.)
قَالَ هَلْ یَسْمَعُونَکمْ إِذْ تَدْعُونَ أَوْ یَنفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ قَالُواْ بَلْ وَجَدْنَا ءَابَاءَنَا کَذَالِکَ یَفْعَلُونَ
گفت: (آیا هنگامى که آنها را میخوانید صداى شما را میشنوند؟!یا سود و زیانى به شما میرسانند؟!) گفتند: (ما فقط نیاکان خود را یافتیم که چنین میکنند.)
قَالَ أَ فَرَءَیْتُم مَّا کُنتُمْ تَعْبُدُونَ أَنتُمْ وَ ءَابَاؤُکُمُ الْأَقْدَمُونَ فَإِنهَّمْ عَدُوٌّ لىِ إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ
گفت: آیا دیدید (این) چیزهایى را که پیوسته پرستش میکردید شما و پدران پیشین شما، همه آنها دشمن من هستند(و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالمیان!
یکی از پیامبرانی که رهبری گروه سوم را به دست گرفت و به مبازره با دو گروه دیگر پرداخته است ابراهیم(ع) می باشد. حضرت ابراهیم(ع) با نام پدر انبیاء نقش بسزای در تشکیل جامعه دینی در طول تاریخ داشته است به گونه ای که امروز نیمی از جهان (مسیحی و یهودی و مسلمان) خود را پیرو او می داند. یکی از ویژگی های بارز حضرت ابراهیم حق پرستی و مبازره با هوی پرستی بوده است. در همین زمینه آیاتی بررسی می شود که آن حضرت به مناظره با قوم خود می پردازد، تا زمینه بیداری دو گروه دیگر و پیوستن به گروه توحیدی را فراهم کند.
علوم وحیانی
این تابلو مانند سایر تابلوهای تاریخ سبک زندگی اسلامی در دو سرفصل کلی ملکوت و ملک تقسیم شده است. در سرفصل ملکوت،آیاتی مورد بررسی قرار می گیرند که جزء به علم الهی و ملکوتی دانسته نمی شد و سرفصل ملک به ایاتی می پردازد که در عالم هستی صورت گرفته است و بر اساس آن تشکیل دو حیات طیبه و خبیثه داده می شود.
در بعد ملکوت خداوند به پیامبر اسلام می فرماید : ماجرای را که از حضرت ابراهیم به قلب تو الهام شده است را برای اطرافیان خود نقل کند، سپس از بین داستان های سازنده ابراهیم، ماجرای مهم مناظره در مورد معرفی رب العالمین را با قید ( اذ قال لابیه و قومه) تعیین می کند. یکی از لطایف این آیه، مقدم بودن ( پدر ابراهیم) بر ( قوم) است .
این تقدم در حال بیان یک قاعده ای اصلی از مبارزه پیامبران الهی است. پیامبران الهی می دانستند که هژمونی و تسلط دستگاه حاکم بر عقل جامعه سبب انحراف آنها و مقابله آنها با جریان حق است و تا زمانی که این جحد طاغوتی ادامه داشته باشد،
جهل اجتماعی هم ادامه خواهد داشت لذا نک پیکان مناظرات و مبارزات خود را به سمت دستگاه حاکم و صاحبان نفوذ برده و آنان را مخاطب قرار می دادند که این مساله از آیه( اذهب الی فرعون) که به عنوان اولین ماموریت حضرت موسی صادر می شود به خوبی نشان دهنده این مساله است. در اینجا نیز چون آزر یکی از مقربان به دستگاه نمرود بوده است و به علت هنر بیت سازی نیز داری وجه ای اجتماعی است، ابتدا و به تبع آن عموم قوم مورد خطاب حضرت ابراهیم قرار می گیرند.
علوم وحیانی