تاثیر سبک زندگی خانواده در فرزندان
آلفرد آدلر روانشناس اتریشی اولین کسی بود که اصطلاح سبک زندگی را به کار برد. او توضیح داد که چطور دوران کودکی یک فرد بعداً بر روش زندگی او تأثیر می گذارد. بعد از آن بود که استفاده از موضوعات سبک زندگی کاربرد زیادی در روانشناسی، جامعه شناسی، پزشکی و غیره پیدا کرد و به طبع آن تعاریف زیادی نیز برای این مفهوم به وجود آمد. بطور کلی می توان گفت همه اعمال، رفتارها، تفکرات و تصمیمات یک فرد سبک و روش زندگی او را شکل می دهند. این موضوع شامل روابط اجتماعی، الگوی مصرف، سرگرمی و پوشش هم می شود. در واقع سبک زندگی منعکس کننده نگرش ها، ارزش ها و جهان بینی فرد است. البته می توان این تعریف را در مقیاسی بزرگتر به خانواده و جامعه نیز بسط داد. سبک زندگی را می توان به دسته های مختلف طبقه بندی کرد. از جمله:
انتخاب سبک زندگی سالم می تواند تعادل و هماهنگی را در همه زمینه های زندگی به همراه بیاورد.تاثیر سبک زندگی خانواده در زندگی فرزندان سبک زندگی سالم , زندگی سالم می توان سبک زندگی سالم را به عنوان یک الگوی رفتاری ارتقا دهنده سلامت بر اساس انتخاب های شخصی تعریف کرد. چرا که هر کس بر اساس اولویت های فرهنگی و شخصی خود انتخاب می کند چطور سالم زندگی کند. داشتن یک محیط خانوادگی مثبت می تواند از سلامت روانی و عاطفی حمایت کند. این امر به نوبه خود می تواند منجر به سلامت جسمانی شود. از مزایای داشتن خانواده، افزایش شادی و رضایت است.
سبک زندگی به چه معناست ؟ اهمیت توجه به سبک زندگی بر هیچ کس پوشیده نیست. داشتن زندگی سالم به شما و خانواده شما این امکان را می دهد که حریم امنی برای خود ساخته و خطر ابتلا به ناراحتی های روحی و بیماری های جسمی همچون مشکلات قلبی و عروقی را کاهش دهید.
وقتی با خانواده وقت می گذرانید به میزان قابل توجهی خود را در برابر بروز افسردگی، اضطراب و سایر بیماری های روانی بیمه می کنید. حضور فیزیکی در کنار عزیزان، یک حمایت عاطفی قوی ایجاد کرده، شما را در چالش های زندگی تقویت می کند.
دغدغه بسیاری از والدین ایجاد تربیتی صحیح و مطلوب برای فرزندانشان است و آن را از افتخارات خود محسوب می‌کنند. بسیاری از والدین به دنبال پاسخ به این سوالات‌اند که وظیفه آن‌ها در تربیت فرزندان چیست و بهترین نوع تربیت چگونه ایجاد می‌شود؟ واقعیت مهم این است که فرزند پروری از لحظه تولد نوزاد آغاز می‌شود و هر دوی پدر و مادر در آن نقش دارند. در این مقاله به توضیح ضرورت تسلط بر مهارت فرزند پروری می‌پردازیم.
از نگاه روانشناسی، تمام گفتارها و رفتارهای والدین شخصیت کودک را شکل می‌دهد. پس به جرات می‌توان گفت فرزند شما عصاره‌ای از تربیت شما و تاثیرات محیطی است. والدین در نقش باغبانی هستند که هم ویژگی‌های ژنتیکی و هم ویژگی‌های خلقی و تربیتی خود را به فرزندشان منتقل می‌کنند. رشد فرزندتان به سمت باروری مثبت و مفید و یا به سمت بی ثمری و مضر بودن به نوع تربیت شما بستگی دارد. بنابراین شایسته است جهت دستیابی به تربیتی شکوفا و مثمر ثمر برای فرزندتان، مهمترین اصول و سبک‌ها و روش‌های تربیتی کودکان و نوجوانان را بیاموزید.
مهارت فرزند پروری، شامل پرورش و رشد دادن تمام ابعاد جسمی، عاطفی، شخصیتی، اجتماعی و فکری فرزندان از ابتدای تولد تا سن بزرگسالی است. این مسئله آنقدر مهم است که مورد توجه تمام ادیان و علمای اخلاق و تعلیم و تربیت و روانشناسان و جامعه شناسان قرار گرفته است. دین مبین اسلام تربیت فرزند را عامل شکوفایی و بروز توانمندی و رشد انسان معرفی می‌کند. بعنوان نمونه پیامبر اکرم می‌فرمایند: اسم و ادب فرزند خویش را نیکو گردان و او را در جای شایسته خویش قرار ده.
روانشناسی به عنوان علم مطالعه ی رفتار و روان انسان به اهمیت دوران کودکی و ارتباط کودک با مراقبان خود توجه ویژه‌ای دارد. روانشناسان معتقدند گرچه پایه و قالب اصلی شخصیت هر انسان بواسطه ژن‌ها شکل می‌گیرد اما رشد شناختی، اجتماعی، عاطفی، اخلاقی و معنوی هر انسانی بواسطه تربیت ایجاد می‌شود. پس تعلیم و تربیت والدین، شاخ و برگ درخت وجود هر انسان را می‌رویاند. بدین جهت لازم است مهارتهای فرزند پروری را بیاموزیم تا بتوانیم فرزندانی صالح، مسئولیت پذیر، عدالت‌جو، مترقی و در خدمت خود و خانواده و خلق خداوند تربیت کنیم. برای آشنایی با مهارتهای زندگی که ضروری است به کودکان خود بیاموزید به مقاله مهارتهای زندگی برای کودکان مراجعه کنید.
شایسته است از خود بپرسیم نقش ما در رشد و شکوفایی فرزندانمان چیست؟ به راستی فرزندان پرخاشگر، بهانه‌جو، گستاخ، بی‌اعتنا، لجباز، بی‌نظم و انضباط، بی‌مسئولیت، خانه‌گریز وهنجارشکن محصول تربیت چه کسانی هستند؟ رویای تربیت فرزندانی صالح و فعال و اثرگذار بر جامعه با چه راهکارهایی ممکن می‌شود؟ پاسخ سوالات فوق این است که اصول و روش‌ها وسبک‌های تربیتی مناسب از نگاه اخلاق و روانشناسی را بیاموزیم.
افرادی چون بامریند، شفر، اریکسون، گلاسر و یونگ نظریات و الگوهای تربیتی مهمی را در زمینه فرزند پروری معرفی کرده‌اند. در این بین دایانا بامریند در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی چهار سبک تربیتی والدین را مورد مطالعه قرار داد و در آن مولفه‌های میزان پذیرش و پاسخگویی والدین، کنترل‌گری والدین و میزان توقع والدین از فرزندانشان را تاکید نمود. نکته مهم این است که سبک فرزندپروری هر یک از والدین، برآمده از نگرش آنان در مورد فرزندان، نوع تربیت خودشان، نحوه برقراری ارتباط با فرزندان، جو عاطفی حاکم بر روابط والدین و روش نگهداری از فرزندان است. از بین چهار سبک تربیتی مقتدرانه، مستبدانه، آسان‌گیر و بی‌اعتنا؛ سبک مقتدرانه مناسب ترین سبک برای تربیت فرزندان محسوب می‌شود. در مقالات بعدی با سبک‌های تربیتی درست و نادرست در روانشناسی، تربیت بر اساس سنین مختلف کودکی و نوجوانی و اصول و نکات طلایی فرزند پروری آشنا خواهید شد.
تاثیر سبک زندگی خانواده در فرزندان